Jędrzej miał 23 lata i była to jego pierwsza praca. Przez pierwsze dni obserwował kolegów w akcji. Podglądał ich rozmowy z klientami i uczył się każdego szczegółu. W końcu, w dziewiątym dniu pracy, doczekał się swojej pierwszej samodzielnej szansy.

Do salonu wszedł młody chłopak, na oko 20-letni, i od razu skierował się do najdroższego suva w salonie.
– Patrz na niego, – mruknął kolega, trącając Jędrzeja łokciem. – Nagminne. Przejechać się testówką i nie tankować za swoje.

Jędrzej poczuł to samo, ale postanowił podejść profesjonalnie. Przywitał klienta, zaczął rozmowę. Chłopak był zafascynowany suv-em, ale Jędrzej, opierając się na swoich przypuszczeniach, zaprezentował mu tańsze modele. SUV wydawał się za duży, za drogi, zbyt… luksusowy jak na 20-latka.

Chłopak jednak wrócił do oglądania suva, a Jędrzej uznał, że najlepiej będzie zostawić go w spokoju. „Niech popatrzy, w końcu to nic nie kosztuje” – pomyślał. W pewnym momencie klient wyciągnął telefon.

– Tato, wybrałem. Za ile będziesz? – powiedział, patrząc na suva.

Pięć minut później w salonie pojawił się starszy mężczyzna.
– Który to? – zapytał chłopaka.
– Ten – wskazał suv-a.

Jędrzej zaniemówił, gdy ojciec, rzucając spojrzenie na auto, oznajmił:
– Proszę o przygotowanie dokumentów na dwa takie.
– Dwa? – wyjąkał.
– Dwa. – Mężczyzna uśmiechnął się lekko. – Mam dwoje dzieci. Trzeba traktować je jednakowo, prawda?

Gdy klienci opuścili salon, starszy kolega podszedł do Jędrzeja z lekkim uśmiechem.
– Wiesz, czemu sprzedałeś to auto? – zapytał.
– Bo byli sfiksowani na ten model, a w mieście nie ma konkurencyjnego salonu? – próbował zgadywać Jędrzej.
– Dokładnie. – Kolega poklepał go po ramieniu. – Ale jutro na szkoleniu dowiesz się, co mogłeś zrobić lepiej. Każdy z nas kiedyś zaczynał. Jesteś młody, ambitny, dasz radę.

Jędrzej wracał do domu z mieszanką dumy i frustracji. „Pierwsza sprzedaż za mną, ale jeszcze sporo do nauki. Jutro czas zacząć robić to naprawdę dobrze.”